My favourite musical instrument

I have always wanted to learn to play the piano, but I was not playing a young child, I loved to play the piano. When I was a child I was really inspired by the guitar because I thought it was for boys, but when I played it I did not like. My finger used to hurt a lot whenever I used to play the guitar, I thought trying something else. I also love the guitar. I hope that someone, as my sister, friend me some, play music, and I sing.

English

Արտուրը հիմա գիրք է կարդում, իսկ Արմենը խաղում է բակում:

Arture now reading a book, and Armen playing in the yard.

Ինչ էս հիմա անում: Ես հիմա հեռուստացույց եմ նայում:

What does this now. I am now looking at the TV.

Ինչ էս դու անում ամեն առավոտ:Ես արթնանում եմ ժամը յոթին լվացվում եմ, նախաճաշում եմ և գնում եմ դպրոց:

What are you doing this every morning.  I wake up at seven am wash, breakfast and go to school.

Շաբաթ օրերը Մերին չի գնում դպրոց:

Saturdays Meri not go to school.

Անցած տարի մենք այցելեցինք ազգային պատկերասրահ:

Last year we visited national gallery.

Երեկ նա գրեց նամակ իր ընկերոջը:

Yesterday she wrote letter to his friend.

Ուր էիր գնացել անցյալ շաբաթ: Անցյալ շաբաթ ես եղա կենդանաբանական այգում:

Where did you go last week. Last week I been to the zoo.

Ինչ երաժտական գործիք էս դու սիրում ես: Ես սիրում եմ նվագել դաշնամուր և գիթառ:

Do you like this musical instrument. I love playing piano and guitar.

Դու նրան երեկ փողոցում տեսար: Ոչ:

You saw him on the street the yesterday. No.

Ինչու էս  հիմա  այս գիրքը կարդում: Այն  շատ հետաքրքիր է:

Why read this book now. It's very interesting.

Miranda's Journey

Miranda's Journey

Once upon a time tliere was a duck who lived in Africa. She was an English duck and her name was Miranda . Her one wish was to come to England and play with the girls and boys who lived there. So she said good-bye to all her friends: to the lions and tigers and monkeys but not to the crocodiles. She hated crocodiles. She felt sad to leave her friends, but she flew away bravely. For miles  there was nothing but forest; then she saw the sea. Then she came to Italy. She could see children at the sea-side, they were playing with the sand. The mothers and fathers were sitting and doing nothing at all, and Miranda thought it was so silly. Then she came to some mountains and had to fly high to get over them. The air grew colde and colder; snow began to fall. She heard the sound o! singing. It was coming nearer and nearer and Miranda recognized a popular French song. Out of the mist flew a whole flock of French swallows, it was flying south to Italy. As they passed they dipped their wings in s a lu te . And Miranda dipped hers. She was getting very tired and hungry. The snow fell faster and faster. She couldn’t see a yard  in front of her and flew on blinded by the snow, frozen with the cold. And all the time she thought of summer days on English ponds and of the children she was going to meet and play with. Her beak was always pointing towards London. She flew on for hours like this. The wind and the snow suddenly ceased. Above her she could see the stars, and below the bright lights of a big town. It was London. She flew down and landed on a pond near an lnn. There was a little island in the middle of the pond, wilii an empty nest on it, just as i f 3 it was made for her. She was pleased. She ate some pond grass and got in the nesl and was just going to sleep when she heard someone shouting, “Miranda Duck! Miranda Duck!” “Неге I am!” she said, and jumping out of the nest she swam to the bank of the pond, and there was a messenger boy. “Telegram for you,” said the boy, “sign here, please!” Miranda signed. Then /with the telegram in her beak she swam back to her nest. Oh! she was happy. She opened it. It was from the girls and boys in Africa, and in it was written:

Miranda, Miranda, Miranda Duck,

Here is a message to wish you good luck;

From the children of Africa, oh Ducky dear, do

Look after yourself,  we’re thinking of you.

The lights went out at the inn across the road. She could hear the people saying good night to each other. Then all was quiet. She put the telegram under one wing and her head under the other, and went to sleep.

 Միրանդայի ճանապարհորդությունը

Ժամանակով կար մի բադ, ով ապրում էր Աֆրիկայում:Նա անգլիական բադ էր, և նրա անունը Միրանդա էր: Նրա միակ ցանկությունն էր գալ Անգլիա և խաղալ այնտեղ ապրող աղջիկների և տղաների հետ: Այսպիսով նա հրաժեշտ տվեց բոլոր իր ընկերներին և առյուծներին և վագրերին և կապիկներին, բայց ոչ կոկորդիլոսներին:Նա ատում էր կոկորդիլոսներին: Նա տխուր էր, որ հեռանում է իր ընկերներից, բայց նա քաջաբար թռավ: Մղոններով ոչինչ չկար, բացի անտառներից, հետո նա տեսավ ծով: Հետո նա եկավ Իտալիա: Նա երեխաներին տեսավ ծովափում, նրանք խաղում էին ավազով: Մայրիկները և Հայրիկները նստած էին և ոչինչ չէին անում և Միրանդան մտածեց, որ դա հիմարություն է: Հետո նա եկավ լեռների մոտ, և նա ստիպված էր թռչել դրանց վրայով: Օդը դառնում էր սառը ու սառը և ձյուն սկսեց տեղալ: Նա լսեց երգի ձայն: Այն մոտենում էր ավելի ու ավելի և Միրանդան ճանաչեց այդ հայտնի ֆրանսիական երգը: Մառախուղի միջից թռչում էր ծիծեռնակների մի մեծ երամ, որը թռչում էր հարավ՝ դեպի Իտալիա: Երբ նրանք անցնում էին , իրենց թևերը թափահարում էին ողջունելով: Եվ Միրանդան իր թևերը թափահարում էր նույնպես: Նա շատ հոգնած էր և քաղցած: Ձյունը թափվում էր ավելի ու ավելի արագ: Նա չէր կարողանում տեսնել իր առջև և թռչում էր ձնից  կուրացած և ցրտից սառցակալած: Եվ ամբողջ ժամանակ նա մտածում էր ամառվա օրերի, անգլիական լճակների և երեխաների մասին, որոնց հետ նա պատրաստվում էր հանդիպեր և խաղար: Նրա կտուցը միշտ ցույց էր տալիս դեպի Լոնդոն: Նա այդպես թռչում էր ժամերով շարունակ: Քամին և ձյունը հանկարծ դադարեցին: Իր վերևում նա կարողանում էր տեսնել աստղեր, իսկ ներքևում մեծ քաղաքի պայծառ լույսերը: Դա Լոնդոնն էր: Նա թռչեց ներքև  և վայրէջք կատարեց լճակի վրա, մի պանդոկի մոտ: Լճակի մեջտեղում կար մի փոքրիկ կղզի, դատարկ բնով, կարծես թե պատրաստված էր նրա համար: Նա շատ գոհ էր: Նա կերավ մի քիչ լճի խոտից, մտավ բունը և երբ պատրաստվում էր քնելու, հանկարծ  լսեց ինչ-որ մեկի ձայնը՝ Միրանդա բադիկ, Միրանդա բադիկ:

- Այստեղ եմ, - ասաց նա և ցատկեց դուրս բնից, նա լողաց լճակի ափին մոտ և տեսավ մի փոստատար:

- Հեռագիր ձեզ համար, - ասաց տղան ,  ստորագրեք այստեղ խնդրում եմ: Միրանդան ստորագրեց: Հետո հեռագիրը կտուցի մեջ լողալով ետ գնաց դեպի իր բույնը:  Օ՜ նա երջանիկ էր: Նա բացեց այն: Այն Աֆրիկայում ապրող աղջիկներից և տղաներից էր, այնտեղ գրված էր.

Միրանդա, Միրանդա, Միրանդա բադիկ

Ահա հաղորդագրությունը, ցանկանում ենք քեզ հաջողություն

Աֆրիկայի երեխաներից, սիրելի բադիկին

Հոգ տար ինքդ քո մասին, մենք մտածում ենք քո մասին:

Պանդոկ տանող ճանապարհի լույսերը անջատվել էին: Նա կարողանում էր լսել, որ մարդիկ միմյանց ասում են բարի գիշեր: Հետո ամեն ինչ հանդարտ էր: Նա հեռագիրը դրեց թևի տակ, իսկ գլուխը մյուս թևի տակ  և պատրաստվեց քնելու:

Անգլերենից-հայերեն

Ջոի ճանհապարհորդությունը

Երբ Փադինգտոնում  կայարանապետի դուստրը լվանում էր կայարանի տանքիը, բուերը ովքեր ապրում  են այնտեղ երբեմն ընկնում են: Այսպիսով այս տարի, երբ եկավ տանիք լվանալու ժամանակը – Ջո բուն որոշեց.

- Ես կայցելեմ իմ տատիկին, այսպիսով ես չեմ ընկնի տանիքից ներրքև: Այսպիսով նա նստեց գնացք, որը տանում էր տատիկի տուն: Գնացքի անունը՝ Քադոգան Քասլ էր, իսկ մեքենավարի անունը պարոն Բոստոք:

- Ջո դուք ունե՞ք տոմս – ասաց պարոն Բոստոքը

- Այո – ասաց Ջոն և տոմսը ցույց տվեց նրան

Եվ նրանք գնացին: Երբ նրանք հասան տատիկի տուն, Ջոնը ներս մտավ և տեսավ իր տատիկին: Իսկ հետո նա հիանալի ժամանակ անցկացրեց խոհանոցում՝ խաղալով ծորակների հետ: Քադոգանը հանգստացավ և կերավ մի քիչ ածուխ, իսկ պարոն Բոստոքը խմեց թեյ և կերավ սենդվիչ սիրոպով: Պարոն Բոստոքը թափեց մի քիչ սիրոպ երկաթուղու գծերի վրա: Այպիսով, երբ Քադոգանը փորձեց միանալ, նա չկարողացավ: Նրա անիվները կպած էին էին:

- Օ՜ աստված իմ – ասաց Քադոգանը, բայց նա չլացեծ:

- Ֆու – ասաց նա, ֆու, ֆու, ֆու , բայց նա չէր կարողանում շարժվել: Պարոն Բոստոքը կանչեց Ջոին և նա, տատիկը, Ջոն և տատիկի կատուն, որի անունը Թոմաս էր, բոլորը հրում էին Քադոգանին , այնքան ուժգին, որքան նրանք կարողանում էին: Բայց դեռ նա չէր կարողանում շարժվել: Հետո Ջոն մի գաղափար մտածեց: Կատունները շատ լավ են լիզում, նա մտածեց: Այսպիսով նա ասաց Թոմասին.

- Ի՞նչ ես կարծում, դու կարող ես փորձել լիզել սիրոպը: Այսպիսով Թոմասը լիզեց և լիզեց, անհնդատ լիզեց, մինչև սիրոպը ամբողջովին մաքրվեց: Հետո նա գնաց և խմեց ջրից: Երբ Ջոն հասավ Փադինգտոն իր տուն , աստղերը սկսում էին հանգչել և նա զգաց, որ քնում է, որովհետև բուերը քնում են օրվա ընթացքում: Նա թռավ տանիքի տակ և ասաց ինքն իրեն <<փայլիր, փայլիր փոքրիկ աստղիկ>> , բայց այն դուրս եկավ այսպես.

Փայլեք, փայլեք Լոնդոնի լույսեր

Փայլեք մեզ համար ձեր ամբողջ հզորությամբ

Փայլեք ինձ համար, փայլեք դռնապանի համար

Փայլեք կայարանապետի դստեր համար

Փայլեք թռչունների համար, ովքեր քնած են այգում

Փայլեք շեկ կատուների համար, ովքեր մութ դրսում են

Փայլեք ձիեի համար, փայլեք ոչխարների համար

Եվ փայլեք բուի համար, ով պատրաստվում է քնել:

23.02.2016

Homework

Ճայն և Կրիան

Կար չկար մի ճայ` անունը Օլիվեր: Նա ապրում էր մի փոքր կղզում իր ընկեր` Սիմոն անունով կրիաի հետ: Ամբողջ օրը Օլիվերը թռչում էր ծով և ձուկ բռնում: Սիմոնը մնում էր տանը մեծ ծառի տակ, ուտում էր կաղամբ և երգում երգեր: Նա ուներ գեղեցիկ ձայն: Մի օր մի մեծ արագիլ թռչում էր և տեսավ Սիմոնին: Արագիլի անունը` Չառլի էր:

Նա շատ սոված էր: -Իմն է, իմն է,- բացականչեց նա:

Այն կրիան կդառնար շատ համեղ ընթրիք: Նա իջավ ներքև և բռնեց Սիմոնին իր կտուցով և թռավ: Հետո նա թռավ տուն և բացելով վանդակի դուռը, ասաց:

-Գնա այնտեղ, -ասաց Սիմոնին: Այստեղ շատ կաղամբներ կան: Դու կուտես դրանք և կգիրանաս:

Այնուհետև նա կողպեքով դուռը փակեց: Երբ Օլիվերը հասավ տուն,  ամեն տեղ փնտրեց իր ընկերոջը, բայց ոչ մի տեղ չգտավ: Արդեն մթնում էր և նա գնաց Սիմոնին փնտրելու: Երբ թռչում էր մութ անտառի վրայով  հանկարծ լսեց ցածր և գեղեցիկ ձայն: Սա Սիմո՞նն է: Այդ ձայնի ուղությամբ նա իջավ ներքև և դա իր ընկերն էր, տխուր երգում էր լուսնի լույսի տակ: Նրա կողքին մի մեծ բույն էր և այնտեղ արագիլն էր քնած:

– Շ-շ-շ, ձայն մի հանիր,-ասաց Օլիվերը: Նա հարվածեց իր կտուցով փայտե վանդակին և Սիմոնը կարողացավ դուրս գալ: Բայց նրանք տնից շատ հեռու էին: Եվ Սիմոնը չէր կարողանում թռչել: Կրիաները չեն կարողանում թռչել: Դրա համար նրանք կառուցեցին լաստանավ և գնացին տուն: Երբ նրանք հասան տուն, Օլիվերը Սիմոնի պոչը ծառից կապեց:

– Դու հիմա ապահով ես,-ասաց նա:

 Նրանք շատ երջանիկ են:

Թարգմանեցին`Ես և Էլեն Ջանոյաը

Fitness

Fitness means being in good physical condition, being healthy, having more energy and better sleep patterns. Fitness may help prevent certain diseases such as high blood pressure, diabetes, stroke, cancer, and heart disease. A brisk half-hour walk every day can help you reach a good level of fitness. Staying active and fit can also help you manage your weight and reduce the risk of obesity.

Street

Homework

14.12.2016

I want to live at Vahagn street, because there are so many cool, high, new and beautiful buildings. There are some cool fitness clubs with new devices. I really love shopping and at Vahagn street there are so many big and cool shops. There are also so many playing places. So these are the reasons why I want to live at  Vahagn street.

Khorovats

Khorovats

The juicy pork barbecue with an inviting aroma, or khorovats, which can be tempting even for a fasting person, is the “king” of the Armenian cuisine. A classic khorovats is made of chunks of meat grilled on a skewer. In the best traditions of Armenian cuisine, khorovats is often made with the bone still in the meat. Armenian barbecue is mostly served with crispy potatoes, onion rings and Armenian flatbread lavash. Enticing? Indeed. But it’s even more inviting when you’re at Proshian Street, often called “Barbecue Street” in Yerevan, as it’s lavishly lined with specialized khorovats restaurants!

Հյութալի խոզի խորովածը հրավիրող բուրմունք ունի, կամ խորովածի, որը կարող է լինել գայթակղիչ նույնիսկ ծոմապահությամբ անձի համար, այն է, որ «արքան» հայկական խոհանոցում: Դասական խորովածը պատրաստվում է մսի կտորներից մի շիշի վրա: Սա լավագույն ավանդույթն է հայկական խոհանոցում, խորովածը հաճախ կատարվում է դեռևս ոսկրային միս:
Հայկական խորովածը հիմնականում սպասարկվել է խրթխրթան   կարտոֆիլի, սոխի օղակների և հայկական լավաշի հետ: Գայթակղո՞ւմ է: Իսկապես:  Բայց դա ավելի է գայթակղում, երբ  դու գտնվում ես Երևանում՝  Պրոշյանի փողոցում, հաճախ անվանվում է նաև<<Խորովածի փողոց>>, կարծես թե լինի  խորը մասնագիտացված ռեստորանի խորոված: