Ամբողջացրու գրաբարյան ասույթները տրված բառերով։ Գրավոր քննարկիր դրանց բովանդակությունը՝
ա) ինչու են այդպես ասում, երբ կարելի է մեջբերել այդ ասույթը.
Իմ կարծիքով ավելի շատ օգտագործում են տատիկները այս ասույթները, և պետք է դա այն ժամանակ ասել երբ մարդու հետ դա կատարվում է, և չի հասկանում թե ինչ է անում:
բ) ո՞ր ասույթի բովանդակության հետ համաձայն չես, ինչո՞ւ։
Ես համաձայն չեմ առաջին ասույթին, քանի որ մարդը երբ որ ավելորդ է մտքով կույր է լինում, գոնե մի օր նրա աչքերը կբացվեն, և նա ամեն ինչ առանձին կհասկանա, որ կույր է եղել, իսկ եթե կույր լինես ու ոչինչ չտեսնես, համոզված եմ, որ էլ կյանքում ընդանրապես չես կարողանա տեսնել:
– Լավ է կոյր աչօք, քան կոյր մտօք:
Ավելի լավ է կույր լինեմ, քան լինել անմիտ:
– Լաւ է մանուկ աղքատ եւ իմաստուն, քան զթագաւոր ծեր եւ անմիտ:
Ավելի լավ է լինեմ աղքատ, բայց խելացի, քան հարուստ բայց անխելք:
Комментариев нет:
Отправить комментарий