Մայրիկիս ամպրոպից հետո ես սկսում եմ լացել և մտքումս բարկանալ մայրիկիս վրա: Ամպրոպից հետո լինում եմ մի թեթև վախեցած, քանի որ կարող է ամպրոպը շարունակվել: Ամպրոպից հետո փակվում եմ սենյակումս և պատուհանից նայում: Երբ անցնում է որոշ ժամանակ, հասկանում եմ, որ ամպրոպը դադարեց: Չեմ սիրում, երբ ամպրոպ է լինում թե ամպերում, թե մարդու մեջ, քանի որ մարդկանց վախեցնում է, և տրամադրությունը ընկնում:
Комментариев нет:
Отправить комментарий