Լորդ Բարյոն

Ձմռան ընթացքում 1816-1817թվականներին անգլացի բանաստեղծ Լորդ Բայրոնը սովորեց հայոց լեզու Սուրբ Ղազար կղզում Մխիթարյանների միաբանությունում: Այդ ընթացքում նա օգնեց հայ վարդապետներին հայերեն-անգլերեն քերականության հարցում, այնպես որ նա տպավորված էր Բայրոնի աշխատանքից: Հայ վանականները, գրել են: Այս մարդիկ ճնշված են քահանայությամբ և ազնիվ ժողովրդով .... Դա կլինի դժվար, թերևս, պետք է գտնել տարեգիրք ավելի փոքր ներկված հանցագործություններով, քան Հայկական առաքինություններով և նրանց արատներն այն հարկադրանքից: Ինչպիսին էլ լինի նրանց ճակատագիրը ... նրանց երկիրը միշտ պետք է լինի առավել հետաքրքիր աշխարհում և հնարավոր է, որ նրանց լեզուն միայն պահանջում է ուսումնասիրել և դառնալ ավելի գրավիչ: Լորդ Բայրոնի հայկական վարժությունները եւ պոետները (1886) Անգլիացի հայտնի պոետ և առաջատար գործիչ շարժման ռոմանտիկ Լորդ Բայրոնը երկրպագում է հայ մշակույթին: Նա սովորել է հայոց լեզուն Վենետիկում Մխիթարյանների կարգում, գրել է հայերեն պատմություններ, նպաստելով դրա բարելավմանը, թարգմանել է հնագույն հայերեն տեքստը անգլերեն. ես սայթաքեցի հրաշալի գրքի վրա հայկական վարժություններով և պոեզիաներով: Աշխատանքը գրված է անգլերեն, ինչպես նաև հայերեն: Մի շատ հետաքրքիր ընթերցարանություն պարունակում է հայկական մշակութի և պատմության շատ տարրեր, թարգմանված պատմության մեծագույն պոետների կողմից: Սա աշխատաքնի մի փոքր մասն է: Ցավոք wordpress-ը չի թուլյլ տալիս ներդրող ընթերողներին, բայց եթե դու հետևում ես այս հղումին ապա դու կարող ես կարդալ ինքնատիպ աշխատաքնը ամբողջությամբ:

Նամակներ Հունվարի 2-ին 1817

Ժամանեց Վենետիկ 1816-թ. ես սկսեցի գիտակցել, որ կրթության կարիք ունի, և ուսումնասիրեց բնությունը, որը քիչ հնարավորություն էր տալիս երևակայությանը, և ստեղծում էր որոշակի դժվարություններ, ես այդ ժամանակաշրջանում ճնշված էի, ընդանուր առմամբ ես հավատում եմ ամեն տարբեր ճամփորդներին, Փողոցի Լազարի , որը ելույթ ունի բոլոր առավելությունները միավորելու համար վանական հիմնարկության մասին, առանց դրա թերությունններից ցանկացածից: Կրկնությունը, հարմարավետությունը, մեղմությունը, անկեղծ կարգի միաբանության նվիրումը, նվաճումները և արժանիքները, ջրհորը սազել աշխարհի համոզմունքի հետ մարդուն ապշեցնելու համար , որ կա մեկ այլն , և նույնիսկ այս կյանքով ավելի լավ: Այս մարդիկ են, որ  հոգևորականությունը խղճում են և ազնվականի ազգը համտեսում են, որը վերջինս համադասարանցու հրեուհիների և հույների արգելումից և ստրկությունից առանց մռայլության  կամ նախկին ստրկամտության վերջին: Այս մարդիկ հասել են առանց վաշխառության և բոլոր պարգևներին , որի շնորհիվ կարող էր ստրկությանն առանց բանսարկության թողնել: Բայց նրանք երկար բռնազավթել են նրա շատ ապարանքները, բայց և այնպես որը վերջերս ստրկության տան մասը բազմապատկել ունի: Դա էր դժվար լինելու , միգուցե գտնեին ազգի ժամանակագիրքն ավելի փոքր ներկված հանցագործության քան որոնց արժանիքները հայերից դրանք ունեն խաղաղությունից և նրանց արածներից, դրանք հարկադրանք էին, բայց ինչ էլ որ կարելի է  նրանց ճակատագիրն  է եղել , և դա է կծու եղել ինչ էլ որ նա , գուցե հետագայում նրանց երկիրը պետք է որ երբևէ լինի , մեկ ամենահետաքրքիր , դեպի երկրագունդը, և միգուցե նրանց լեզուն միայն պահանջում է ավել ուսումնասիրված լինել ավելի գրավիչ դառնալու համար: Եթե ճշմարիտ սուրբ գրքերը հասկանան, դա եղել է Հայաստանում, որը Դրախտի է տեղադրված: Հայաստանը, որը վճարել է, քանի որ թանկ է, քանի որ Ադամի այդ կարճատև մասնակցության իր հողի երջանկության նրա, ով ստեղծել է նրա փոշին:Դա եղել է Հայաստանում, որ ջրհեղեղը առաջին դադարեց, և աղավնին իջավ: Սակայն անհետացման դրախտի ինքնին կարող էր թվագրված գրեթե դժբախտությունից երկրի  համար թեև երկար հզոր թագավորության, այն էր, հազիվ երբևէ անկախ է, և սատրապներն Պարսկաստանի և Թուրքիան, այնպես էլ ամայի տարածաշրջան, որտեղ Աստված ստեղծեց մարդուն իր պատկերով:

Թարգմանությունը՝Էլեն Ջանոյան, Միրզոյան Թագուհի , Զախարյան Քրիստինե